zwiń
0.0.0 w/s zniesienia pomnika przyrody. Wersja od:

UCHWAŁA Nr XV/130/2020

RADY GMINY DRUŻBICE

z dnia 26 lutego 2020 r.

w sprawie zniesienia pomnika przyrody.

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 1 i art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r. poz. 506, poz. 1309, poz. 1696, poz. 1815) i art. 44 ust. 3, 3a, 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2019r. poz. 1396, poz. 1403, poz. 1495, poz. 1501, poz. 1527, poz. 1579, poz. 1680, poz. 1712, poz. 1815, poz. 2087, poz. 2166), po uzgodnieniu z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska, Rada Gminy Drużbice uchwala, co następuje:

§1. Znosi formę ochrony przyrody „pomnika przyrody” z drzewa gatunku dąb szypułkowy (Qercus robur L.) o obwodzie pnia 630 cm, znajdującego się na działce nr ewid. 121/1 obręb Józefów, gmina Drużbice. Pomnik przyrody ustanowiony został Zarządzeniem Wojewody Piotrkowskiego 45/87 z dnia 15 grudnia 1987r. w sprawie uznania za pomniki przyrody (Dz. Urz. Woj. Piotrkowskiego Nr 17, poz.177) oraz przyjęty Uchwałą Nr XI/80/2011 Rady Gminy Drużbice z dnia 26 października 2011r. w sprawie uznania za pomnik przyrody (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2011r. poz. 3549).

§2. Zniesienie formy ochrony przyrody dla drzewa wymienionego w §1 następuje z powodu utraty wartości przyrodniczych w wyniku obumierania, ze względu na które ustanowiono pomnik przyrody oraz zapewnienie bezpieczeństwa powszechnego.

§3. Wykonanie uchwały powierza Wójtowi Gminy Drużbice.

§4. Uchwała wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia jej ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Województwa Łódzkiego.

Przewodnicząca Rady Gminy Drużbice

mgr Sylwia Stelmach-Piątkowska

Uzasadnienie

Podstawę prawną do podjęcia niniejszej uchwały stanowi artykuł 44 ust. 3, 3a i 4 ustawy o ochronie przyrody zgodnie z którym zniesienie formy ochrony przyrody dokonuje rada gminy w drodze uchwały. Projekt uchwały wymaga uzgodnienia z Regionalną Dyrekcją Ochrony Środowiska w Łodzi. Zniesienie formy ochrony przyrody następuje w razie utraty wartości przyrodniczych, ze względu na które ustanowiono formę ochrony przyrody.

Drzewo z gatunku Dąb szypułkowy rosnące w miejscowości Józefów na działce nr ewid. 121/1, stanowiącej własność osoby prywatnej, zostało uznane za pomnik przyrody Zarządzeniem Wojewody Piotrkowskiego 45/87 z dnia 15 grudnia 1987r. w sprawie uznania za pomniki przyrody (Dz. Urz. Woj. Piotrkowskiego Nr 17, poz.177) oraz przyjętą Uchwałą Nr XI/80/2011 Rady Gminy Drużbice z dnia 26 października 2011r. w sprawie uznania za pomnik przyrody (Dz. Urz. Woj. Łódzkiego z 2011r. poz. 3549).

W związku z wnioskiem właściciela budynku mieszkalnego położonego w bezpośrednim sąsiedztwie drzewa wykonana została opinia dendrologiczna dotycząca stanu fitosanitarnego przedmiotowego pomnika przyrody. Z przeprowadzonej oceny wynika, że dąb jest w bardzo złym stanie zdrowotnym.

Drzewo posiada koronę w formie szczątkowej zredukowaną poniżej 10 %. Proces zamierania trwa i postępuje dość szybko. Na drzewie widoczne są objawy zgnilizny wewnętrznej, a w miejscach usuniętych konarów obserwuje się miejsca odłamania owocników grzyba prawdopodobnie z gatunku Polyporus squamosus - żagiew łuskowata.

Proces rozkładu drewna przez grzyby widoczny jest również na korzeniach.

W opinii dendrologa nie ma możliwości powstrzymania procesu obumierania drzewa. Ze stopnia zaawansowania procesu obumierania wynika, że całkowite zamarcie dębu nastąpi prawdopodobnie w okresie maksymalnie kilku lat.

Ponadto dąb zlokalizowany jest w pobliżu skrzyżowania drogi krajowej nr 12 (Łask – Piotrków Trybunalski) w miejscowości Józefów w bezpośrednim sąsiedztwie budynku mieszkalnego a jego konary częściowo znajdują się nad dachem budynku. Położenie dębu w sąsiedztwie dróg wpłynęło na ograniczenie naturalnej przestrzeni wzrostu oraz życia korzeni, co może być przyczyną zamierania drzewa.

Po zniesieniu formy ochrony i uzyskaniu zezwolenia, drzewo zostanie usunięte w celu zapewnienia bezpieczeństwa powszechnego. Część pnia stojącego proponuje się pozostawić jako tzw. świadek.

Wobec powyższego drzewo utraciło walory przyrodnicze dla których uznano je za pomnik przyrody, a także obecnie stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa powszechnego i podjecie uchwały jest w pełni uzasadnione i konieczne.